Η ψωρίαση είναι μία από τις πιο κοινές δερματικές παθήσεις · κάθε εκατοστό κάτοικος πάσχει από αυτήν.
Η ψωρίαση είναι μια ασθένεια για την ανάπτυξη της οποίας πολλοί παράγοντες είναι ταυτόχρονα σημαντικοί: από την κληρονομική προδιάθεση (ψωρίαση σε συγγενείς) έως διαταραχές στη λειτουργία του νευρικού, ενδοκρινικού, ανοσοποιητικού συστήματος και άλλων παραγόντων.
Οι λόγοι
Οι αιτίες της ψωρίασης δεν είναι πλήρως κατανοητές.
Η αρχή του μηχανισμού της νόσου είναι να διαταράξει τη διαίρεση των κυττάρων του δέρματος, η οποία προκαλεί αυτοάνοση αντίδραση (αυτοάνοση αντίδραση - εμφανίζεται μέσα στο σώμα, δεν εξαρτάται από εξωτερικές απειλές).
Το ανώτερο στρώμα του δέρματος (επιδερμίδα) αποτελείται κυρίως από κερατινοκύτταρα - κύτταρα που παράγουν κερατίνη. Η κερατίνη είναι μια πρωτεΐνη, οι ιδιότητές της καθιστούν δυνατή την εκτέλεση της προστατευτικής λειτουργίας του δέρματος. Τα κερατινοκύτταρα σχηματίζονται στα βαθιά στρώματα της επιδερμίδας και μετακινούνται αργά στην επιφάνειά της, κατά τη διάρκεια της κίνησης ωριμάζουν και αποκτούν νέες ιδιότητες.
Στο τέλος της «ωρίμανσής τους», τα κερατινοκύτταρα σχηματίζουν ένα στρώμα κερατοειδούς στην επιφάνεια του δέρματος. Στη συνέχεια, τα κερατινοποιημένα κύτταρα πεθαίνουν και απολέγονται από τα ζωντανά, έτσι, η διαδρομή ζωής των κερατινοκυττάρων τελειώνει. Αυτό εξασφαλίζει συνεχή ανανέωση του δέρματος.
Η φυσιολογική πορεία των κερατινοκυττάρων από το βαθύ στρώμα προς την επιφάνεια διαρκεί ένα μήνα. Με την ψωρίαση, η διάρκεια ζωής τους μειώνεται σε αρκετές ημέρες, αυτό οδηγεί στην εμφάνιση φολιδωτών, ψωριασικών εστιών, καθώς το δέρμα δεν έχει χρόνο να απαλλαγεί από κερατινοποιημένα κύτταρα.
Όταν εμφανίζονται, οι ψωριασικές πλάκες συνήθως συνοδεύονται από κνησμό και ερυθρότητα. Αυτό δείχνει μια αυτοάνοση αντίδραση στα βαθιά στρώματα του δέρματος, με αποτέλεσμα το πρήξιμο του παχιού στρώματος του δέρματος (χόριο). Το χόριο περιέχει αιμοφόρα αγγεία και λεμφικά αγγεία.
Δεν είναι σίγουρο γιατί επιταχύνεται η διαδικασία σχηματισμού κερατινοκυττάρων, αλλά είναι γνωστό ότι ένας κληρονομικός παράγοντας έχει σημαντικό ρόλο.
Η ανάπτυξη της κοινής ψωρίασης μπορεί να ξεκινήσει λόγω:
- ψυχικό τραύμα και συνεχείς αγχωτικές καταστάσεις.
- βλάβη στο δέρμα
- μεταφερόμενη μολυσματική ασθένεια
- λήψη ορισμένων φαρμάκων
- ορμονικές διαταραχές
- αλλεργικές αντιδράσεις (τυπικά αλλεργιογόνα: εσπεριδοειδή, αυγά, σοκολάτα).
- δηλητηρίαση από αλκοόλ
- αλλαγή του κλίματος.
Η ψωριασική τριάδα είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου που εμφανίζεται όταν ξύνεται το δέρμα.
Στεαρίνη λεκέ(αυξημένο ξεφλούδισμα μετά το ξύσιμο, δίνοντας στην επιφάνεια των θηλών μια ομοιότητα με μια συντριμμένη σταγόνα στεαρίνης).
Θερμική μεμβράνη(η εμφάνιση μετά την πλήρη αφαίρεση των ζυγών μιας υγρής, λεπτής, γυαλιστερης, ημιδιαφανής επιφάνειας)
Ακριβής αιμορραγία(η εμφάνιση σταγονιδίων αίματος που δεν συγχωνεύονται μεταξύ τους).
Τι συμβαίνει στο δέρμα με ψωρίαση;
Στην ψωρίαση, η δομή του δέρματος διαταράσσεται, η επιδερμίδα γίνεται λεπτότερη, οι διαδικασίες κερατινοποίησης του δέρματος (συσσώρευση της πρωτεΐνης κερατίνης) διαταράσσονται και ορισμένα στρώματα της κανονικής επιδερμίδας εξαφανίζονται. Στο επόμενο στάδιο της νόσου, συστάδες κυττάρων που είναι υπεύθυνα για φλεγμονή βρίσκονται στο προστατευτικό επιφανειακό στρώμα κερατοειδούς της επιδερμίδας και στη ζώνη παρακεράτωσης, γύρω από τα διασταλμένα αγγεία του δέρματος.
Χαρακτηριστικές πλάκες και κλίμακες εμφανίζονται στην επιφάνεια του δέρματος.
Η ψωρίαση δεν είναι μόνο μια κοινή ασθένεια, έχει πολλές εκδηλώσεις και μάλιστα μεταμφιέζεται ως άλλες ασθένειες.
Τοποθεσίες εντοπισμού της ψωρίασης:
- αγκώνες και γόνατα.
- ιερό και οσφυϊκή χώρα;
- τριχωτό της κεφαλής (σμηγματορροϊκή ψωρίαση)
- επιφάνειες κάμψης και πτυχές του δέρματος: η εσωτερική επιφάνεια των αρθρώσεων του αγκώνα και του γόνατος, η βουβωνική χώρα και η μασχάλη, η περιοχή κάτω από το στήθος (αντίστροφη ψωρίαση).
- παλάμες και επιφάνειες των ποδιών
- ψωρίαση των πλακών των νυχιών.
Συνηθισμένα συμπτώματα της ψωρίασης
Τα κύρια συμπτώματα της ψωρίασης είναι:
- ψωριασικές πλάκες;
- σφίξιμο της πληγείσας περιοχής του δέρματος.
- κνησμός
Συμπτώματα ανά τύπο ψωρίασης:
- εξιδρωματική ψωρίαση (οι πληγείσες περιοχές του δέρματος ξεφλουδίζουν και βρέχονται, σχηματίζεται κίτρινη κρούστα στην επιφάνεια του εξανθήματος).
- διαγενή ψωρίαση (πιο συχνή στα παιδιά, οι εστίες εμφάνισης είναι κόκκινες, με ελαφριά απολέπιση, μερικές φορές υγρές μπορεί να συγχέονται με εξάνθημα από πάνα).
- παλιά ψωρίαση (χαρακτηρίζεται από μεγάλες πλάκες που δεν εξαφανίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα).
- ρουπιοειδής ψωρίαση (άλλη μορφή χρόνιας ψωρίασης, που χαρακτηρίζεται από πλάκα σε σχήμα κώνου).
- ψωρίαση του εντέρου (έντονο εξάνθημα μικρών βλατίδων).
Τύποι ψωρίασης
- Συχνή ψωρίαση (χυδαία, πλάκα).
- Γενικευμένη ψωρίαση (διαδεδομένη, ταχυδρομική)
- Ψωρίαση σε σχήμα δακρύων (από τον τύπο του εξανθήματος).
- Αρθροπαθητική ψωρίαση (με βλάβη στις αρθρώσεις)
- Άλλοι τύποι ψωρίασης (σμηγματορροϊκός και άλλοι).
Η ψωρίαση είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου.
Η ψωρίαση ξεκινά με την εμφάνιση εξανθημάτων, συχνά λίγα σε αριθμό, σε τυπικά σημεία: στους αγκώνες και τα γόνατα. Επίσης, ο χαρακτηριστικός εντοπισμός του εξανθήματος είναι η περιοχή του τριχωτού της κεφαλής και του κορμού. Συνήθως υπάρχει μια σαφής σχέση μεταξύ της εμφάνισης εξανθημάτων και της δράσης του παράγοντα που προκαλεί.
Οι προκλητικοί παράγοντες στην ψωρίαση μπορεί να είναι το άγχος, το τραύμα του δέρματος, μια πρόσφατη μολυσματική ασθένεια και η τακτική κατανάλωση αλκοόλ.
Συνήθως, η επιδείνωση της νόσου συμβαίνει κατά την κρύα περίοδο - αυτός είναι ο χειμερινός τύπος ψωρίασης. Ο θερινός τύπος είναι πιο σπάνιος. Σημειώνονται τώρα μικτές μορφές ψωρίασης. Με την πάροδο του χρόνου, ο αριθμός των εξανθημάτων αυξάνεται. Σχηματίζουν χαρακτηριστικές ψωριασικές πλάκες. Παρατηρείται το φαινόμενο Kebner - η εμφάνιση νέων πλακών σε σημεία τραυματισμού του δέρματος. Κατά κανόνα, οι ασθενείς έχουν πλάκες που παραμένουν στο δέρμα ακόμη και χωρίς επιδείνωση.
Η ασθένεια ρέει κυκλικά:
- Προοδευτικό στάδιο (αύξηση του αριθμού των εξανθημάτων).
- Στατικό στάδιο (δεν εμφανίζονται νέα εξανθήματα).
- Επαναλαμβανόμενο στάδιο (παλινδρόμηση των εξανθημάτων, εμφάνιση στη θέση τους των περιοχών του δέρματος χωρίς χρωστική ουσία).
Ψωρίαση vulgaris, φωτογραφία
Διαγνωστικά
Κατά τη διάγνωση της ψωρίασης, πρώτα απ 'όλα, απαιτείται λεπτομερής εξέταση του δέρματος.
Λεπτό δέρμα, αιμορραγία σε σημεία, χαλαρές πλάκες είναι σημάδια ψωρίασης. Παρουσία αυτών των συμπτωμάτων, ο γιατρός λαμβάνει ορισμένα διαγνωστικά μέτρα για να αποκλείσει την παρουσία άλλων συμβάντων με παρόμοιες εκδηλώσεις. Για την τελική διάγνωση, πραγματοποιούνται εξετάσεις αίματος, επιχρίσματα και βιοψίες δέρματος ανάλογα με τις ανάγκες. Εάν επηρεαστούν οι αρθρώσεις, συνταγογραφείται μαγνητική τομογραφία (MRI) και λαμβάνονται ακτίνες Χ για τον εντοπισμό βλαβών.
Ψωρίαση vulgaris, θεραπεία
Η ψωρίαση είναι μια συστηματική ασθένεια με εκδηλώσεις του δέρματος και απαιτείται πολύπλοκη θεραπεία: τόσο τοπική όσο και συστηματική θεραπεία. Η ασθένεια είναι χρόνια και η θεραπεία στοχεύει στη μείωση του αριθμού και της σοβαρότητας των παροξύνσεων και στην επίτευξη δερματικής κατάστασης που είναι αποδεκτή από τον ασθενή.
Στο προοδευτικό στάδιο της ψωρίασης, ακυρώνονται όλες οι επιθετικές διαδικασίες: ακτινοβολία υπεριώδους ακτινοβολίας, λουτρά. Είναι σημαντικό οι ασθενείς με ψωρίαση να χειρίζονται προσεκτικά και προσεκτικά το δέρμα, να μην τον τραυματίζουν προκειμένου να αποφευχθεί η επιδείνωση και η εμφάνιση νέων πλακών.
Διατροφή για ψωρίαση
Συχνά η ψωρίαση συνοδεύεται από ηπατική νόσο, επομένως είναι σημαντικό να αποφεύγετε το αλκοόλ, τα λιπαρά, τηγανητά, τα καπνιστά τρόφιμα. Είναι εξίσου σημαντικό να είστε μέτριοι στην πρόσληψη υδατανθράκων, καθώς αυτό αλλάζει το pH του δέρματος και αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης του εξανθήματος.
Προφύλαξη
Η πρόληψη της ψωρίασης αφορά τη διατήρηση ενός υγιούς τρόπου ζωής. Αυτό βοηθά στην πρόληψη της εμφάνισης άλλων ασθενειών, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος προστατεύεται από το άγχος και μπορεί να αντέξει απειλές από έξω.
Τα μέτρα πρόληψης της ψωρίασης περιλαμβάνουν:
- κατάλληλη περιποίηση του δέρματος.
- χαλαρωτικό μασάζ για βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.
- σωστή διατροφή, συνιστάται να αποφεύγετε τα αλλεργιογόνα τρόφιμα και να αποκλείετε (περιορίζετε) την πρόσληψη πικάντικων, λιπαρών, τουρσί, καπνιστών, αλμυρών τροφών, καθώς και εσπεριδοειδών.
- δίαιτα γαλακτοκομικών λαχανικών
- επαρκή ποσότητα υγρασίας στο σώμα.
- εξάλειψη του αλκοόλ και του καπνίσματος και άλλων κακών συνηθειών ·
- αυξημένη σωματική δραστηριότητα
- περπατά στον αέρα
- αποφυγή αγχωτικών καταστάσεων
- λήψη βιταμινών των ομάδων A, B, C, D, E,
- επιλογή χαλαρών ρούχων φυσικών υλικών που δεν θα χαλάσουν και θα προκαλέσουν ερεθισμό.
Μέσα για τη θεραπεία της ψωρίασης
Η συστηματική θεραπεία για την ψωρίαση αποσκοπεί στη μείωση του πολλαπλασιασμού του επιθηλίου του δέρματος, στη σταθεροποίηση της κερατινοποίησης των κυττάρων του δέρματος και των κυτταρικών μεμβρανών. Για αυτό, χρησιμοποιούνται παρασκευάσματα με βάση τη βιταμίνη Α (ρετινοειδή), κυτταροστατικά. Από τις πιο σύγχρονες θεραπείες, χρησιμοποιούνται τα λεγόμενα βιολογικά, τα οποία εξουδετερώνουν ουσίες που προκαλούν φλεγμονή.
Για πολλά χρόνια, χρησιμοποιούνται UFO - θεραπεία με υπεριώδεις ακτίνες της ομάδας Β (σε κρεβάτια μαυρίσματος, ακτίνες της ομάδας Α), οι οποίες μειώνουν τη φλεγμονή και συμβάλλουν στο θάνατο αλλοιωμένων κυττάρων. Η θεραπεία PUVA είναι η ταυτόχρονη χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας και μια ειδική ουσία που αυξάνει την ευαισθησία του δέρματος σε αυτήν.
Μια αποτελεσματική θεραπεία για την ψωρίαση
Η τοπική θεραπεία δεν είναι λιγότερο σημαντική από τη συστηματική θεραπεία. Βοηθά στη μείωση της φλεγμονής του δέρματος. Τα φάρμακα συνταγογραφούνται ανάλογα με το στάδιο της ψωρίασης.
Προοδευτικό στάδιο
- αλοιφές και λοσιόν απολέπισης.
- αντιφλεγμονώδεις ορμονικές αλοιφές με καλσιτριόλη.
- μαλακτικά για την ανακούφιση από τον κνησμό και το ξηρό δέρμα.
Στατικό στάδιο
- Θεραπεία UVB;
- συμπυκνωμένες αλοιφές απολέπισης.
- μαλακτικά για την αποκατάσταση του δέρματος και τη μείωση της ξηρότητας.
Επαναλαμβανόμενο στάδιο
- συμπυκνωμένες αλοιφές απολέπισης.
- μαλακτικά για την αποκατάσταση του δέρματος και τη μείωση της ξηρότητας.
Κρέμα ψωρίασης
Οι κρέμες και οι αλοιφές για ψωρίαση έχουν διαφορετικούς σκοπούς και χρησιμοποιούνται σε διαφορετικά στάδια της νόσου. Ορμονικές αντιφλεγμονώδεις αλοιφές και κρέμες χρησιμοποιούνται για να σταματήσουν οι φλεγμονώδεις διεργασίες στο δέρμα. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ορμονικών φαρμάκων. Έχουν διαφορετικές ικανότητες απορρόφησης και διαφορετικές δραστηριότητες. Όταν χρησιμοποιούνται σε παιδιά, προσπαθούν να αποφύγουν την εφαρμογή ορμονικών φαρμάκων στην περιοχή του προσώπου και του λαιμού, στην περιοχή του δέρματος διπλώνει - μέρη όπου το δέρμα είναι λεπτότερο. Τοπικά παρασκευάσματα με βάση την καλσιποτριόλη (παράγωγο βιταμίνης D) έχουν επίσης αντι- φλεγμονώδες αποτέλεσμα. Αυτή είναι μια νεότερη γενιά ναρκωτικών. Δεν χρησιμοποιούνται επί του παρόντος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας.
Η σαλικυλική αλοιφή και η λοσιόν σαλικυλικού οξέος έχουν σχεδιαστεί για την απομάκρυνση των νιφάδων του δέρματος με σοβαρές απολέπιση. Το σαλικυλικό οξύ δεν έχει μόνο αποτέλεσμα απολέπισης, αλλά επίσης αυξάνει την αποτελεσματικότητα των τοπικών ορμονικών φαρμάκων. Στο στατικό και παλινδρομικό στάδιο, όταν η φλεγμονή έχει γίνει λιγότερο ενεργή, χρησιμοποιούνται παράγοντες με βάση το σαλικυλικό οξύ σε υψηλότερη συγκέντρωση.
Μέσα για την αποκατάσταση της δομής του δέρματος και την εξάλειψη της ξηρότητας χρησιμοποιούνται καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας, καθώς και σε συνδυασμό με την υπεριώδη ακτινοβολία για τη μείωση του κνησμού του δέρματος. Μόλις υποχωρήσουν οι εξάρσεις, αυτά τα προϊόντα βοηθούν στη διατήρηση των προστατευτικών ιδιοτήτων του δέρματος και μειώνουν τον κίνδυνο νέων ξεσπάσεων.
Μια αποτελεσματική κρέμα για την ψωρίαση
Η σύγχρονη προσέγγιση για τη φροντίδα και τη βοήθεια για το ξηρό δέρμα βασίζεται στον κορεσμό της επιδερμίδας με υγρασία και ονομάζεται κερατοθεραπεία (προέρχεται από το "corneo" - κερατοειδές ή κερασμένο στρώμα της επιδερμίδας).
Η κερατοθεραπεία στοχεύει στην αποκατάσταση της κεράτινης στιβάδας της επιδερμίδας και των προστατευτικών λειτουργιών της, γεγονός που καθιστά δυνατή τη βελτίωση της κατάστασης του δέρματος στο σύνολό του. Τα έργα του ιδρυτή της κερατοθεραπείας Albert Kligman κατέστησαν δυνατή τη δημιουργία ειδικών μέσων - μαλακτικά.
Πώς λειτουργούν τα μαλακτικά;
εντός 1 ώρας μετά την εφαρμογή μαλακτικών: - η κατάσταση του δέρματος βελτιώνεται, λόγω του γεγονότος ότι τα μαλακτικά "κλειδώνουν" την υγρασία σε αυτό.
6 ώρες μετά την εφαρμογή μαλακτικών: - η δομή του δέρματος αποκαθίσταται λόγω του περιεχομένου των ειδικών φυσικών λιπιδίων αποκατάστασης (κεραμίδια και άλλα χρήσιμα λίπη).
24 ώρες μετά την εφαρμογή μαλακτικών: - συμβαίνει κλινική βελτίωση της κατάστασης του δέρματος λόγω της διείσδυσης των ενυδατικών συστατικών στα βαθιά στρώματα της επιδερμίδας και της αποκατάστασης των επιφανειακών στρωμάτων του δέρματος (έως 24 ώρες από την έναρξη της εφαρμογής) .